Tuesday, April 25, 2017

Cardcaptor Sakura

Around this month ng may nabasa akong artikols sa fb na magkakaroon ng remake ang isang anime na palabas noon (pero di siya pasok sa 90's).  So bago pa ito magkaroon ng new ganap/look at eksena, ay maigi na balikan natin at alamin kung ano nga ba ang wento nito.

So heto at ating alamin kung ano nga ba itong anime na may title at namesung na Cardcaptor Sakura.


Heto at hihiramin natin ang powers nitong si Ida para tayo ay makapag...

Time Spacewarp...Ngayon din!

Sa isang syudad ng Japan na itago natin sa tawag na Tokyo, may isang batang babae na aksidenteng napakawalan ang isang set ng magical cards. Ang batang babae ay itatago natin sa pangalang Sakura.

Hindi po sya, wag magpalito
Tignan yung girlay na unang picture sa top

 Hindi itong cards na ito.

 Hindi rin ito

lalong hindi ito

Eto po talaga yung cards!

At dahil sa pagkakarelease ng magical cards, isang yellow thingy with wings ang lumabas at nagpakilala bilang bantay ng mga cards. 




At dahil kasalanan ni Sakura na makawala ang mga cards, siya ay binigyan ng task ni Big Brother upang kunin ang mga cards at ito ay ipunin.

At dito na tatakbo ang wento ng anime. Ang episodes kung saan may magpaparamdam na nakatakas na card at magpapakita ng kanyang magical powers at kailangang mahuli ito ni Sakura.

Sa anime, may mga characters pa na makikilala bukod sa bidang sila Sakura at Kerberos (tinagalog na name).

Kilalanin ang ibang karakter.


1. Toya- Ang asawa ni Toyo charots. Si Toya ang kuyakoy ng bidagurl na si Sakura. Hindi siya pedeng yumuko masyado dahil baka masaksak niya sarili niya lols. Siya ang nagbabantay sa kanyang kapatid kapag mapapahamak na ito.


2. Syaoran- Pinsan nila Tyoran, Slaoran at Kmiren :p . Isa siyang descendant ng original owners ng magical cards. Siya ay ang katunggali ni Sakura sa pag-iipon ng mga nakatakas na cards. Di nagtagal, nahalina siya sa alindog ni Sakura.


3. Tomoyo- Ang kapatid nila Yesterday at Now. Achuli, nasnip or cousin siya ni Sakura, Siya ang isa sa support character dahil siya ang tagagawa ng costumes ni Sakura para naman medyo fashionable ang kanyang ganap. Videographer din siya sa mga eksena.


4. Meiling- May codename na LuncheonMeat lols. Siya ang partner ni Syaoran noong umpisa kung saan nakiki-agaw-eksena sila sa panghuhuli ng cards. Inlababo siya kay Syaoran kahit na may gusto sa iba ang crush niya. #OneSidedChuchu


5. Yukito- Isa sa may deadly weapon sa mukha charots. Siya ang crushie ni Sakura noong di niya pa masyadong napapansin si Syaoran. Tinigil lang ni Sakura ang pag-iilusyon niya kay Yukito dahil lagi siyang nababahing at napupuna niya na Bet ni Yukito ang kuya niya. #Bromance


6. Eriol- Eeksena siya sa second half ng anime dahil siya ang original na owner ng Magical Cards. Gagawa siya ng mga ganap para palitan ni Sakura ang Clow Cards at gawing Sakura Cards.

Inferness sa anime na ito, nakakaaliw naman siyang panoorin at okay naman ang kwento. Di ko lang masyadong nasubaybayan ito.

O ayan, informed na kayo kung ano ang anime na Cardcaptor Sakura.

O sya, hanggang dito na lang muna! Take Care folks!

Saturday, April 22, 2017

Dazzling Dumaguete

Ang haym back! Hello! Sensya na at ngayon lang ako muli nakapagtipa at nagka-energy na magsulat sa aking bloghouse sapagkat ako ay slightly naging busy sa paglalaro ng ps4 sa bahay at sa opisina naman ay busy-busihan sa iba-ibang bagay.

Pero since walang tawag ng tanghalan ang araw na ito at payapa ang mga bagay bagay ay naisipan ko na imbes na manood ng youtube ay magkwents na ako at magpatuloy sa kwento na dapat ay last year ko pa nasabi.

So eto na ang wentong sumunod sa Siquijor... 

Wag kang mabibigla, isasama kita.
Wag kang magtanong, basta sumama ka lang, 
Wag mong pigilan, sulitin at sumama....
Dumaguets, dumadumadumaguets...
Di ka na malilito wooooh!

note: Naiwan ko na ang charger ng digicam ko nito kaya yung mga pics ay karamihan from nyelpon or tagged photos at grabbed photos langs).

Hapon na ng day 2 or April 16, 2016 ng kami ay makalapag muli sa Dumaguete from Siquijor at una naming pinuntahan ay ang aming tutuluyan. Syempre kailangan naming ilapag ang mga gamit namin ganyans.



After that, nag-walkatour muna kami sa town proper. Kain tapos ginaya ang sabi ni Sarah... ikot-ikot-ikot.




Kinabukasan, day 3. Ang next namin ay magtour sa Apo Island.

As far as I can recall, nuks, me ganun. Nag-traysikol muna kami papunta sa port kung saan makakapag-rent kami ng boat na sasakyan namin papunta sa Apo Reef. Medyo nagkaroon ng slight aberya kaya medyo tanghali na kami nakadating sa island.






Pagdating doon, nagkaroon na kami ng chance na magsnorkel chuchu sa isang protected area kung saan doon matatagpuan ang mga pawikans. May guide kami na sinusundan sa paglangoy na syang naghahagilap kung saan chumuchillax ang mga kamag-anakan nila Donatello, Raphael, Leonardo at Michael Angelo.





Medyo nakakapagod maglangoy at magsnorkol pero sulit at nakakamangha na makakita ng turtle power! Nakaka-amaze at nakaka-wow.

Tapos nun, beaching lang at back to accom na.

Last day naman ay maaga kaming nagbus papuntang Manjuyod (kapatid ni Mansuklay) para sa isa nanamang beachmode. 

Tapos boat ride papunta sa tila sand bar-ish na crystal clear waters. (sensya na, yung camera ng phone ko nagiging reddish ang blue sky).







After nun ay balik na din kami ng hapon dahil flylaloo na kami pauwi.

At dyan na nagtatapos ang adventure story.

Thursday, April 13, 2017

Ang Folder

Hello! I'm back again! Holy week na at malamang ay nasa kanyang mga probinsya ang mga folks, nagbabakasyones or nasa mga beach at humahashtag #VitaminSe chuchu.

For me, syempre gumagaya tayo sa sinasabi ni Rihanna, work, work, work, work, work. Kaya heto ako at nasa jupisina at nag-aasikaso ng anik-aniks.

Heniway, for today, instead na magkwento ako ng travel story or ng movie review-reviewhan, isang personal post ang aking isasalitype. You know, kwento ng ganap. So pasensya na kung medyo personal ang post. Gusto ko lang magbuhos at magwento kaso wala naman akong mapagkwentohan kaya ganuns.

Naikwento ko naman na sa mga past random wents ko before na around June or July last year ay medyo nadidismaya na ako sa ganap ko sa opisina. Yung mga moment na parang gusto ko na sumuko.

Pero may mga friendships na nag-peptalk sa akin na magtry mag-apply sa ibang departamento o subukan yung immersion program kung saan mag-uunder-go ako ng training as L2 program.

So sumubok nga ako at nabigo sa aking application sa ibang department. Napakasakit pero wala naman akong magagawa. So inantay ko yung resulta ng application ko sa immersion program.

During that time, ang chika ay 4 lang ang matatanggap at alam ko sa sarili ko na malabo ang chance ko na makasama. Then for some miracle, at di ko alam kung anong ganap, bigla na lang 5 ang nakuha. At swerteng napabilang ako sa natanggap. 

So ayun na nga, nagtraining na kami at nagtratrabaho bilang OJT kinda thing for Level 2. ang original na plano ay 3 months lang.

Pero na-extend ng na-extend at na-extend. Floating kami kumbaga. OJT padin. Hanggang pagdating ng december na ang isa sa mga kasama sa training ay nagpasyang lumipat na lang ng kumpanya. So apat na lamang kami.

Lumipas ang 2016 at enter the dragon naman ang 2017. Akala namin may news na pero January, february at march, ang chika ay extend padin.

Last week na ata halos ng march ng biglang ininform kami na sa aming natitirang 4 na OJT at isang previous person na nakapag-ojt na noon as l2 ay may mapipili na bilang L2. May mapropromote na. Pero hindi lahat makukuha.

May interview na ganap at mukang nagkaroon ng assessment kung sino ang pipiliins. Suspense mga berks! Pakiramdaman kung sino ang makukuha.

Syempre nagkaroon ako ng personal evaluation between me at ng possibleng kakompetensya. At sa assessment ko, tagilid ako. Yeah, kinda pessimistic thinking!

Bakit delicades ako? Eto kasi ang sarili kong puna.:

-Una ay tahimik lang ako. Loner type kung baga. Since kokonti na lang ang friendships ko sa opis, nakatali lang ako sa cube ko, sa harap ng monitor. Kinda patay na bata ang peg.

-Pangalawa, sa tingin ko, konti lang ang magvovouch na okay ako sa work. Peers and opsimates ang evaluator at kung ikukumpara ko ang social game ko, olats ako. Mas friends ng ibang ojt ang ibang L2.

-Pangatlo, parang di ako super technical. Ewan ko. May mga moments na may magtatanong sa aking mga L1 at di ko maibigay ang sagot para sa mga issue na nakukuha nila. Somehow i feel useless.

-Pang-apat ay stats wise. Sa aming 4, ako ang botomesa pagdating sa scores. Ako yung laging kulelats at kumakain ng alikabok pagdating sa all in all stats.

So ayon sa apat na obserbasyon ko, mala-mala at di ako nakatitiyak na makukuha ako.

Dumating etong linggo ng holy week. Mukang nakapag-desisyon na.

At nagkaroon na ng one on one talk.

At...

Nagkaroon ng himala at nakuha ako. Ambelibabol! Di ako makapaniwala. May agam-agam at pagdududa pa ako.

Di pa ako nagdiriwang. Di ko pa maipagmalaki sa aking pesbuk o kaya naman sa twitter or sa instagram na nakakuha na ako ng Magic folder na kadalasang pinopost ng mga ka-opisinang na-promote.


Di ko alam... Confused ang feeling ko. Masaya na parang blanko at may takot.

Bakit? Bakit ko nasabi yun?

-Una, since hindi nga ako technical na tao, may kutob ako na ang tingin ng ibang l1 engineer sa akin ay isang inutil na trabahador. Yung tipong di ako tatanungan since alam nila na wala akong alam. Parang si John Snow ganyan... I know nothing chararats.

-Pangalawa ay yung napag-alamanan ko kung sino ang mga na-promote at sino ang hindi, bigla kong napaisip. Mas performer sa stats yung di nakuha. Mas sociable siya sa mga L1. omg.

-Pangatlo, naiisip ko na baka sabihin na politika. Bakit? Kasi yung team lead ko noon ay nagkaroon ng change of role at naging co-team lead na ng mga L2. Baka isipin na na-hocuspocus at kinda na-manipulate in some way.

Pero with all that kinda negative scenario na naiisip ko, medyo masaya naman ako. 

Sinasabi ko sa isip ko na deserve ko naman etong promotion na ito.
-Nagtagal ako dito sa kumpanya ng walong taon and somehow nagbago ako.
-Nag-effort naman ako na gawin ang best ko during work
-Itinago ko lahat ng negative vibe na nadarama ko. 
-pinilit kong pumasok kahit ang katawang lupa at isip ko ay sinasabing sumuko na ako.
-Naging mabait naman ako.
-May mga kakilala na nagpahayag ng saya ng nabalitaan ang promotion ko. Yung dama mo ang sinseridad.

Thankful ako sa mga tao/kaibigan na pinilit akong i-cheerup at pineptalk ako na mag-stay at i-try. Salamat din sa team lead ko na kahit straight talk at sinasabon ako sa mga kamalian ko ay todo push din at pagbibigay payo. Thankful din ako sa pamilya ko na kahit na sila ang nakakaranas ng negativity ko ay wala akong narinig na masama or pinakealamanan ang work life desisyons ko.

So heto. Binuhos ko na lang sa post na ito ang laman ng isip at puso ko. Pasensya na kung medyo dramalala at mahaba pero nais ko lang ilabas ang mga nadarama.

O sya, hanggang dito na lamangs. TC 

Tuesday, April 11, 2017

Sassy Siquijor

And it's April! Natapos na ang unang taklong buwan ng taong 2017! Grabehan sa bilis ng panahon ano po? Oo, at sa sobrang bilis ay napag-iwanan na etong post ko na ito na dapat ay last year ko pa na chika sa inyo.

Pero alam nio naman na medyo kinatam tayo at medyo nawalan ng focus sa pagsasalitype noon kaya nagkaganun. Pero worry not chocnats, eto na. Eto na ang wento bago pa magkaroon ng 1 year anibersaryo ang byahe ko.

Heto na ang Byaheng Siquijor!

(note: mga larawan ay kuha sa aking digicam pwera sa mga groufie na kinuha ko sa tagged photos sa fb ko)

April 15, 2016. Kasama ang mga dabarkads na mahilig bumiyahe, kami ay lumipad patungong Dumaguete. Yah! Dadaan ka ng Dumaguets muna kasi walang rektang lipad papuntang Siquijor.

Maaga kaming nag-fly-fly-fly papunta ngang Dumaguets at after nun ay nag-vengaVan kami papunta sa port kung saan pedeng mag-ride ng VengaBoat papuntang Siquijor.






Pagdating sa Siquijor, sinundo kami ng mini jengajeep at ibinaba muna kami sa aming tutuluyan na itatago natin sa namesung na 'The Bruce' (hindi wayne at Wilis, walang apelyido). Naglagay lang ng gamits sa room.







After nun, umpisa na ang galaan. Heto ang mga napuntahans.

1. Capilay Spring Park- Wag kang mag-alala, di ka masasaktans at mapipilayans sa spring park na ito. As the name itself, isa syang spring park. Pero sa mas simpleng eksplanasyones, Swimmingan place!






2. Enchanted Balete Tree and Fish Spa- Syempre may puno ng Balets here! Alangan naman na puno ng aratiles ang makikita mo dabah? And here, you can make babad your nangangamoy na paa (joke), kinakalyong paa na lungs. Pero Baka maculture shock kayo dahil medyo malalaki ang fishy na mala-tilapia size!






3. Overlooking view na daan (sareee, may memory failed the citeeeey!)- Along the way the next desti, huminto ang driver namin at sinabi na medj overlooking ang dagats. So ayan, picture-picture mode.





4. Lazi Church and Convent. Wow, toroy ng namesung! pero ang orig namesung ay San Isidro labrador Parish Church and Convent. Lazy much lungs kaya Lazi ang name na gusto lols.





5. Cambugahay Falls- Ito ay isang place kung saan hindi ka masasaktan kahit na ma-fall ka lols. Dito pede kang mag lambitinchuchu at babagsak sa tubigan ganyans.






6. Salagdoong Beach- Dito naman matatagpuan ang isa sa spot para sa mga may strong bones at strong heart. Dito ay pede kang tumalon sa cliff ganyan.






7. Unknown Beach- for some reason, naghabol kami ng sunset chuchu at dinala kami ni koya sa isang beach na di ko matandaan ang name. Medyo nahabol naman namin ng very-very light. hahahah.






After ng wholeday na gala, kumain kami sa tapat na resto named Dagsa. Tapos, orlogans na!




Kinabukasan, chillax mode lang muna sa beach front ng 'The Bruce' hanggang tanghali at byahe na kami pabalik ng dumagete.











At dyan na nagtatapos ang byaheng Siquijor.

Maganda ang place at masayang ibalik sa bucketlist if ever.

O sya, hanggang dito na lang muna! Take Care!