Kahapon, ika-15 ng oktubre ay ang aking kaarawan. Ito ang petsa kung saan ako ay nadagdagan nanaman ng edad. Lalong tumataas ang numero sa aking edad at papalapit ng papalapit sa dulo ng kalendaryo. Ayaw ko mang aminin pero tumanda nanaman ako. Habang gumagalaw ang orasan ay aking naalala ang mga nakalipas na pagdiriwang ng aking kaarawan.
Ang mga bagay na naaalala ko nung ako ay musmos pa lamang ay noong ako ay pitong taong gulang kung saan ay nakasanayan na ng pamilyang pinoy na paghandaan ang ganung okasyon. Aking naaalala na noon ay umupa kami ng party clown o tinatawag na BOYOYONG noong kapanahunan ko. Di ko din malilimutan ang mga palaro at regalong mga natanggap.
Natatandaan ko din na minsan ay ginanap din ang aking kaarawan sa RainForest(pasig) kung saan ako ay nakatanggap ng laruang Bishop ng X-men mula sa aking magulang. Tanda ko din ang mga premyong water gun at ang nakakatawang bagay ay sa isang palaro ay may extrang bata na sumali at nanalo.
Lumipas ang mga taon at sa grade school ako nagdiriwang ng kaarawan. Natatandaan ko na nagdadala ako ng loot bag na may lamang candy, laruan at chocolates para sa aking mga kaklase. Kung hindi ako nagkakamali ay hanggang grade 4 iyon dahil pagtungtong ng grade 5 at 6 ay hindi na nababagay sa akin ang magpamigay nun. Ang ginagawa ko noon ay nililibre ko nalang ang mga kaibigan at kamag-aral sa canteen.
Pagsapit ng High School ay mas sumimple ang pagdiriwang. Wala na ang grandeng pakain at pagdiriwang. Ang ginagawa nalang ay nagluluto ng pagkain sa bahay at animoy pot luck dahil ang mga kamag-anak nalang ang may dalang pagkain tulad ng puto o kaya cake. Isang beses, ay ang ginawa ko ay nilibre ko ang mga kamag-aral ko sa KFC. Masaya ako nung araw na iyon. Di ko din makalimutan na ung taong kinaiinisan ko ay nagregalo pa sa akin ng Pokemon card.
Sa Kolehiyo ay halos pareho lang din. Bibili ako ng bucket meal sa KFC at kaming magkakabarkada ay pagsasaluhan iyon. Wala na ang pagreregalo syempre dahil batid ko naman na hindi na uso ang regalo. It's the thought that counts na ang kadfalasang madidinig at maiisip.
Magarbo ng maituturing ang aking 21st birthday dahil ito ay ang sinasabing debut ng kalalakihan. Nirentahan namin ang isang private resort sa antipolo at doon dinaos ang aking kaarawan. Imbitado ang mga kamag-anak, kaklase sa high school at college. Masaya ang araw na ito.
Ang una kong kaarawan noong nakaraang taon ay simple ulit. Eto ang unang pagkakataon ko na magdiwang bilang isang taong may trabaho. Sa totoo nun ay trainee palang ako at di pa sigurado kung makukuha nga ako. Bumili lang ako ng ice cream kasama ang isang ka-batch dahil magkasunod lang ang araw ng aming birthday. October 16 kasi ang kanyang araw ng kapanganakan.
Kahapon ang aking kaarawan. Wala na ang balak ko na rentahan ulit ung sa may Antipolo dahil kami ay nasalanta ni Ondoy. Napaka-ordinaryo ng araw at kakaiba. Imbis na bilan ko ang sarili ng regalo ay bumili ako ng plastic container na mapaglalagyan ng damit upang kung sakaling mangyari ulit ang baha, hindi na lahat ng damit ay lulubog at kelangan labhan. Wala ng party games, imbes ay naglaro nalang ako sa arcade sa mall. Walang bonggang handa, normal na ispageti at cake nalang.
Masaya nadin ako dahil hanggang ngayon at heto ay buhay ako. Hanggang ngayon ay kaya pa naman ang mga pagsubok at hamon sa buhay. Nagpapasalamat ako at di naman ako naghihirap at may trabaho ako.
Belated Happy Birthday sa akin.
0 comments:
Post a Comment
So.......Ansabeh???